منى : (برومانسيه) شايف النجوم ياحمد
احمد: نجوم ايه بس فى غز الضهردا انا الشمس حرقت افايا
منى : الله ياحمد بص السحابه اللى هناك دى اللى عليها العصافير
احمد: لا والله ياحبيبتى انا مش شايفها بس شايف دخان عربيات خنقنى
منى : يوووووووه ياحمد خليك رومانسى شويه
احمد: رومانسى ايه بس وانتى مخرجانى فى عز الضهر كده انا الشمس كلت وشى وقالت انا شبعت
منى : انت مش بتحبنى والا ايه
احمد: ياستى بحبك
منى : لاء انت كداب انت مش بتحبنى
احمد: يعنى اولع فى نفسى بجاز عشان
تصدقى انى بحبك
منى : (والدموع على خدها) لا ياحمد انت اتغيرت خالص
احمد: ياحبيبتى والله بحبك
منى : لاء ياحمد متصلحش اللى انت عملته
احمد: وهو انا كنت عملت ايه بس
منى : (تعيط) اهئ اهئ اهئ
احمد: بتعيطى ليه دلوقت
منى : احمد طلقنى ياحمد
احمد: هوا احنا لسه اتجوزنا عشان اطلئك
منى :يعنى كمان مش عايز تطلقنى
احمديشد فشعره) يادى الليله السودا انا ايه اللى خرجنى بس
منى : كمان خليتها ليله سودا .. يعنى انا اللى خرجتك غصب عنك
احمد: ياستى مش قصدى. بصى انا مش هرد عليكى عشان مانتخانئش
منى : للدرجادى قرفان منى
احمد: (وشه يحمر من الغيظ) يعنى انتى عايزه تتخانئى وخلاص
منى : يعنى انا نكاديه ياحمد
احمد: لاء ......انا
منى : انت بتاخدنى على اد عقلى
احمد: حقك عليا وادى راسك ابوسها
منى : ياسلام كده بكل بساطه
فجأه يقف احمد على سور الكوبرى ويرمى نفسه فى الميه
منى : تفتكر ياحمد انى كده هسامحك
موضوع: منى واحمد واقفين على الكوبرى فى عز الظهر 
السبت يناير 30 2010, 12:15
